Karahasan sa Paaralan
Nakababahala ang ilang mga
napababalitang karahasang nagaganap sa paaralan. Kamakailan lang ay isang
mag-aaral ng mataas na paaralan ng Manuel L. Quezon sa Lungsod ng Kalookan ang
napabalitang nanaksak ng isa sa kanyang mga guro dahil lamang sa pagsita nito
sa kanyang mahabang buhok. Noong 2006, isang mag-aaral na nakatakda na sanang
magtapos sa Philippine Science High School ang nilason
ng kanyang kamag-aral sa
pamamagitan ng paglalagay ng mercury sa kanyang inumin. Inaakalang ito ay dahil
sa katunggali nito ang kamagaral sa pangunguna sa klase. Hindi rin mabilang ang
ilang insidente ng pagpapatiwakal ng mga kabataan tulad na lang noong isang
taon, laman ng mga pahayagan si Mariannet Amper, isang 12 anyos na batang babae
sa Lungsod ng Davao. Siya’y nagpatiwakal dahil umano sa labis na kahirapan nila
sa buhay. Gayon din sa Iloilo isang 14 anyos na batang lalaki ang tumalon mula
sa flyover doon dahil naman sa pag-abuso sa rugby. Si Kristen Ariane Cuenca,
isang batang nasa ikatlong baitang ang tumalon mula sa ikaapat na palapag ng
kanilang paaralan matapos
makakuha ng mababang marka sa report card. Laman din ng pahayagan ang mga
insidente ng pagkamatay ng mga kabatan matapos maging biktima ng hazing sa mga gang o fraternity. Ito ay sa kabila ng pagkakaroon ng
mahigpit na batas laban dito sa ating bansa. Si Glacy Monique Dimaranan 15
anyos na kabataang babae ay namatay dahil sa aksidenteng napaputok ang baril na
itinutok sa kanyang ulo. Ang pagtutok ng
baril ay bahagi ng ilang pagsubok
upang makapasok sa grupong Royal Scout
Brotherhood.
Si John Daniel L. Samparada, 18 anyos at nag-aaral sa Lyceum of the Philippines sa General Trias, Cavite ay
namatay dahil sa matinding pagkabugbog ng kanyang mga binti. Bahagi ito ng
pagsubok upang makapasok sa Tau Gamma Phi
Fraternity.
Maraming iba pang mas kontrobersyal na mga kaso ng hazing na naging laman ng balita nitong mga nagdaang taon.
Nitong huli’y balitang-balita ang pagpapasabog ng granada sa harap ng DeLa
Salle University sa Taft Avenue, matapos ang pagsusulit sa abogasya o bar exam. Apatnapu’t apat ang naging biktima ng pagsabog na
ito. Karamihan sa kanila ay mga magaaral ng abogasya. Hinihinala na kaugnay ng
mga alitan ng fraternity ang dahilan ng
pagpapasabog na ito.
Nitong mga nakaraang dekada naging
malaking suliranin na ang karahasan sa paaralan sa maraming bansa. Karaniwan na
ang paggamit ng armas tulad ng baril o patalim. Kabilang dito ang karahasan sa
pagitan ng mga mag-aaral at ang karahasan laban sa mga
nanunungkulan sa paaralan, lalo na
sa mga guro. Sa bansang Australya, sa
taong 2009 lamang ay may 55, 000 na mag-aaral ang naparusahan ng suspension
dahil sa paglabag sa regulasyon sa paaralan kaugnay ng karahasan. Sa Timog
Australya, 175 na kaso ng pananakit laban sa kapwa mag-aaral o sa mga guro ang
naitala noong 2008. Sa bansang Belgium, marami ang nagbibitiw sa pagiging guro
dahil sa karahasan laban sa kanila na gawa ng mag-aaral doon. Sa Bansang
Bulgaria, dahil sa maraming insidente ng karahasan sa loob ng paaralan ay
minabuti ng Puno ng Kagawaran ng Edukasyon na higit pang maghigpit sa
pagdidisiplina sa mga mag-aaral. Dahilan upang mapatalsik sa paaralan ang
malaswang pananamit, pagpasok ng lango sa alak o droga at pagdadala at paggamit
ng mobile phones. Binigyan din ng
karapatan ang mga guro na parusahan ang mga mag-aaral
na lumalabag sa mga regulasyon ng
paaralan. Ayon sa pag-aaral ng Kagawaan ng Edukasyon sa Pransya, noong taong
2000, 39 sa 75, 000 pampaaralang pampubliko ang natatayang labis ang karahasan
sa hanay ng mga mag-aaral at 300 naman ang natayang maraming napapaulat na
karahasan. Sa bansang Hapon, nagsagawa rin ng katulad na pag-aaral ang
Kagawaran ng Edukasyon. Naitalang may 52, 756 na kaso ng
karahasan sa mga pampublikong
paaralan noong taong 2007 ang kinasangkutan ng mga mag-aaral. Tumataas ang
bilang na ito ng halos 8, 000 kada taon. Pitong libo sa 8, 000 na kasong ito ay
mga guro ang syang naging biktima. Halos ganito rin ang sitwasyon sa iba pang
mga bansa sa Europa
Kahulugan ng Karahasan sa Paaralan
Ayon sa Center for Prevention of School Violence ng North Carolina
Department of Juvenile and Delinquency Prevention, ang karahasan
sa paaralan ay ano mang kilos na lumalabag sa misyong pang-edukasyon ng
paaralan o lumalabag sa ugnayang nag-uugat sa respeto sa kapwa o sumasalungat
sa layunin ng paaralan na maging malaya sa agresyon laban sa kapwa o pag-aari,
sa droga o bawal na gamot, armas, panggagambala at kaguluhan. Mahalagang
maunawaan na ang karahasan ay karaniwang may pinag-uugatang kilos o ugali na
tulad sa sakit na hindi nalapatan agad ng lunas, ay patuloy na lumulubha.
Maaring ang mas malalang uri ng karahasan ay
nagsimula sa pangmamaliit, pangiinsulto,
pananakot,
paninirang puri, pangbubulas o panunulak. Habang namimihasa sa ganitong mga
gawain pasama naman nang pasama at palala nang palala ang uri nang karahasan.
Maaring mauwi na ito sa pisikal na pananakit o pakikipag-away, panggigipit na
sekswal, pagnanakaw, pag-abuso sa alcohol at droga, paggamit ng armas, paninira
ng gamit ng kamag-aral o ng paaralan, paggawa ng mga krimeng kaugnay ng
diskriminasyon at pagkamuhi sa isang grupo ng minorya, pagbuo ng gang, pambibihag
o pagdukot, panggagahasa, pagpatay at sa huli’y pagpapakamatay. Ang bahagdang
ito ay ayon sa ginawang Violence Continuum ni Jim Bryngelson
ng CARE (Courtesy and Respect
Empower).
Marami na tayong mga batas at
polisiya sa Kagawaran ng Edukasyon na nangangalaga sa mga kabataang mag-aaral
laban sa karahasan na dulot ng mga nanunungkulan sa paaralan o sa ng mga
nakatatanda. Sa mga paaralan natin ngayon ang mga karahasang dulot ng kapwa
mag-aaral sa mga kabataan ay hindi masyadong nabibigyan ng pansin o minamaliit
ng mga kinauukulan. Bagama’t may anti
hazing law,
karaniwang hindi napapansin ang paglaganap din ng fraternities at gangs sa mga paaralang
elementarya at sekundarya. Ang mga kolehiyo ang karaniwang napapabalita.
Bagamat mas marahas at minsa’y nakamamatay ang mga hazing na ginagawa sa ikatlong antas, kung pagbabatayan ang Violence Continuum ni Bryngelson, may posibilidad na ang mga
mas mararahas na hazing na ginagawa sa
ikatlong antas ay nagsimula sa mga maliliit na pagsubok sa elementarya at sekondarya.
Dalawang uri ng karahasan na nararanasan ng mga mag-aaral sa kapwa mag-aaral
ang nabilang sa uri ng karahasang nagaganap sa ating mga paaralan ayon sa
pag-aaral ng PLAN Philippines (2008) ito ay ang
pambubulas (bullying) at ang gangs o fraternities.
Ang Pambubulas
Ang pambubulas ay nagsisimula pa
lamang mabigyang pansin bilang isyu ng karahasan sa mga paaralan sa Pilipinas.
Ito ay ayon sa World Report on Violence Against
Children (PLAN Philippines, 2008). Bagama’t ito ay matagal ng isyu sa
ibang bansa at marami na ring pagaaral na isinagawa tungkol dito, kakaunti
lamang ang datos tungkol sa pambubulas sa Pilipinas. Marahil ito ay dahil na
rin sa pananaw na ang pambubulas tulad na rin ng pag-aaway, ay normal lamang sa
mga kabataang mag-aaral. Ang pambubulas ay isang uri ng agresyon ngunit isang
mas malupit na uri ng agresyon sapagkat ito ay paulit-ulit na ginagawa sa isang
biktimang karaniwang nag-iisa, mas nakababata, mas mahina ang pangangatawan at
kumpiyansa sa sarili. (Smith and Morita 1991 hango sa PLAN Philippines, 2008) Sa pambubulas ay maaring pisikal
o pasalita ang pamamaraang ginamit bagama’t kadalasan ay pasalita ang ginagamit
na paraan sa mga paaralan. Higt na marami sa mga lalaki ang nakararanas ng
pisikal na pambubulas habang mas karaniwang ang mga babae naman ay nakararanas
ng di-tuwiran o pambubulas na may kinalaman sa pakikipag-ugnayan sa kapwa
mag-aaral. Karaniwan ding nagiging biktima ng pambubulas ang mga bakla at
tomboy sa paaralan.
Ang pambubulas ay maaring ginagawa
ng isang bata lamang o ng grupo ng mga mag-aaral. Ang pangbubulas ay madalas
ginagawa ng isang organisasyon o fraternity
o
pangkat na kinikilala o popular sa paaralan sa kapwa mag-aaral kung nasa labas
na ng paaralan. Ang ilan sa karaniwang paraan ng pambubulas na ginagawa sa
paaralan ay ang pananakot, pangingikil, at pananakot sa pamamagitan ng armas
tulad ng patalim. Ayon sa mga kabataan ang mga salitang maaaring iugnay sa
pambubulas ay ang pang-aasar o pang-iinis, pagiging astig at pananakit.
Ang mga Gang at Fraternity
Sa resulta ng pag-aaral na
isinagawa para sa PLAN Philippines, tinalakay ang
pag-aaral na ginawa ni Palcon (1992) sa mga mataas na paaralan sa lungsod. Ayon
sa pag-aaral ni Palcon, ang mga batang hindi napapansin o hindi nakakukuha ng
matataas na marka o minamaliit ng guro ang kakayahan ay karaniwang nagbubuo ng
isang pangkat na kumikilos na may iisang pagkakakilanlan. Maaring magbuo sila
ng grupong tulad ng Otso Kabaong, Trese Hudas, Tropang Alega Gang, Ten Pick Up Boys o fraternity
tulad
ng AKHRO, SRB at Tau Gamma. Maaring upang ipakilala ang pangkat sila ay may
iisang istilo ng pananamit, sekretong paraan ng pagsulat o pananalita, may
marka o tattoo sa katawan. Upang suportahan ang mga gawain ng grupo at ang mga
pangangailangan ng miyembro nito sila ay nangangalap ng “pondo”. Karaniwang ito
ay mula sa pangingikil o maari ding ambag mula sa mga kasapi o “membership fee” na sapilitang sinisingil sa mga kasapi
nito.
Karaniwang bahagi na ang karahasan
sa pagpapakilala ng mga grupong ito. Kadalasa’y nasasangkot ang ganitong mga
pangkat sa gulo (rumble) bunga nang
pakikipagtunggalian sa karibal na grupo. Madalas, dahil sa pagkakasangkot sa
mga ganitong grupo ang isang mag-aaral ay napipilitang umalis sa paaralan o mag
drop-out dahil sa takot sa
kalabang gang o maging sa kinabibilangang grupo. Karaniwan din na ang mga
gawain ng
ganitong mga gang ay hindi
nakabubuti sa kasapi tulad ng pag-inom ng alak, paggamit ng droga, pagsusugal,
at pagliban o pag-alis sa oras ng klase upang ipakita ang pakikisama sa grupo.
Tulad din ng mga lehitimong fraternity na kinikilala ng
pamunuan sa ilang unibersidad, ang ganitong mga gang o grupo ay mayroong mga
initiation rites na karaniwan ay labag sa Anti-Hazing Law o Republic Act 8049.
Ayon
sa batas na ito ang hazing ay isang ritwal o seremonya kung saan ay sinusubok
ang isang nais maging miyembro upang matanggap siya sa fraternity o sorority o organisasyon sa
pamamagitan ng paglalagay sa kanya sa isang nakakahiya o nakalilibak na
sitwasyon tulad ng pagpapagawa sa
kanya ng kakatwa o nakatatawa o
gawaing nakababa ng pagkatao o pagsasailalim sa kanya sa pisikal o mental na
paghihirap o pananakit. Ang
pang-aabusong sekswal bilang
bahagi ng hazing ay pinarurusahan din ng batas na ito. Nakalulungkot na ang
batas na ito ay nakasasakop
lamang sa mga lehitimo o
kinikilalang fraternity at sorority. Ang pagbubuo ng mga fraternity at sorority sa mga paaralang
elementarya at
sekondarya ay mahigpit na
ipinagbabawal ng Kagawaran ng Edukasyon alinsunod sa DepEd Order No. 20 s. 1991.
Mga Pamamaraan Upang Maiwasan ang Karahasan sa
Paaralan
Ang layunin ng iba’t ibang
pamamaraan na nabuo bunga ng mga pag-aaral sa ibang bansa pangunahin na ang
Estados Unidos, ay pigilan ang pagkakaroon ng karahasan sa paaralan. May apat
na antas kung saan maaring pakilusin ang programa laban sa karahasan sa
paaralan: sa lipunan, sa paaralan, sa tahanan, at sa indibidwal.
Ang mga pamamaraan sa antas na
panlipunan ay nakatuon sa sosyal at kultural na pagbabago dito upang mabawasan
ang karahasan saan man ito nagaganap. Halimbawa ay ang regulasyon ng media
upang mabawasan ang pagpapalabas at paglalathala ng karahasan dito, ang
paghuhubog ng mga pamantayang sosyal, pagbabago sa sistema ng edukasyon. Ang
mga programa sa antas na ito ay nangangailangan ng mahabang panahon at higit na
mahirap ipatupad kaysa sa alinmang antas.
Ang programa sa antas na pampaaralan
ay nakadisenyo upang baguhin ang mga kalagayan sa paaralan na kaugnay ng
karahasan. Ito ay maisasagawa sa pamamagitan ng pagsasaayos at pagkakaroon ng
sistema sa loob ng klase, cooperative learning at wasto at sapat na
pamamatnubay ng mga guro sa mga mag-aaral. Sa mga paaralang elementarya ang
pamamaraan o istratehiyang tinawag na Good Behavior Game ay nakatutulong upang
mabawasan ang pagkaantala ng klase at magkaroon ng mabuting interaksyon sa loob
ng klase. Nakatutulong naman ang Second Step Curriculum upang sanayin ang mga
mag-aaral sa ikalawa at ikatlong baitang na magkaroon ng pagpipigil sa sarili
at emphaty upang mabawasan ang agresyon sa kanilang pagkilos at pakikitungo sa
kapwa mag-aaral.
Karamihan ng mga programa sa
paaralan upang mabawasan o mawala ang karahasan ay nakatuon sa pagsugpo sa
pambubulas sa loob ng paaralan. Gayun pa man napatunayan pa rin na higit na
mabisa ang mga programa na kaugnay ng pagpapalakas ng ugnayan sa pamilya at mga
programang nakapagpapataas ng kasanayang sosyal at akademik ng mga kabataang
nanganganib bumagsak o umalis sa paaralan. Sa makatwid ang mga estratehiya at
programa sa antas na pantahanan at indibidwal ay mas dapat na bigyan ng tuon.
Reference: 2010 SEC Gabay sa Pagtuturo sa Edukasyon sa Pagpapahalaga II
Ph. 197-204